Κάθε φορά που σχολιάζουμε μια καταστροφική πυρκαγιά, όπως η τελευταία της Αττικής, χρησιμοποιούμε τη φράση «η αντιλαϊκή πολιτική όπλισε το χέρι των εμπρηστών». Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται σαν αυτή η φράση να είναι πιο εύστοχη από ποτέ!
Η φωτιά στην ανατολική Αττική κατέκαψε πάνω από 300.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών, ζώα, σπίτια και υποδομές. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά έγινε φανερή η αδυναμία αντιμετώπισης της καταστροφής από τους κρατικούς μηχανισμούς, σε τέτοιο βαθμό που, δίκαια, ο περισσότερος κόσμος ξεπέρασε την εξήγηση της ανικανότητας και υποψιάζεται ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο.
Δεν πρόκειται για συνωμοσιολογία, όμως δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε πόσο ταιριάζει αυτή η καταστροφή με την πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ για το νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας Αττικής και για το συνολικότερο χωροταξικό σχεδιασμό που έχει ήδη κατατεθεί και προσπαθιέται να υλοποιηθεί μέσω του ΠΔ για τον Υμηττό και τους νέους αυτοκινητόδρομους της Αττικής.
Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, όταν λέμε ότι αυτή η πολιτική όπλισε το χέρι των εμπρηστών, εννοούμε ότι όταν το Ρυθμιστικό προβλέπει ένταξη στο σχέδιο πόλης 200.000 στρεμμάτων στην ανατολική Αττική, όταν οι σχεδιασμοί του ΥΠΕΧΩΔΕ για τους οδικούς άξονες της Αττικής δεν περιλαμβάνουν μόνο τους γνωστούς νέους αυτοκινητόδρομους γύρω από τον Υμηττό, αλλά και περιφερειακούς στην Πάρνηθα και την Πεντέλη -για ταχύτερη σύνδεση με την εθνική οδό (ΠΑΘΕ) εκτός αστικού ιστού- όταν σχεδιάζεται μια Αττική δομημένη στο 20% του εδάφους έτσι ώστε να χωράει 8 εκατομμύρια κόσμο, δε μπορούμε να θεωρήσουμε τυχαίες τις φωτιές.
Σε μας είναι φανερό ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός άνοιξε την όρεξη σε μεγάλους και μικρούς καρχαρίες οι οποίοι βλέπουν μια ευκαιρία για μεγάλα κέρδη είτε από την ίδια τη γη είτε από την εκμετάλλευσή της. Οταν σε λίγο καιρό θα ακούσουμε τη λέξη «αξιοποίηση» θα ξέρουμε τι εννοούν…
Και βέβαια, η καταστροφή δε θα ήταν δυνατή αν δεν είχε προλειανθεί και το …επιχειρησιακό έδαφος, εκτός από το πολιτικό-οικονομικό. Τα όσα βγήκαν στη φόρα στις εφημερίδες τις μέρες μετά τη φωτιά μαρτυρούν ότι όσοι κυβερνούν αυτή τη χώρα από πρόθεση δεν κάνουν τίποτα στους τομείς της πρόληψης και της αντιμετώπισης των πυρκαγιών.
Χιλιοειπωμένα είναι, αλλά αξίζει να τα ξαναπούμε: Τα δάση δεν καθαρίζονται, αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν, τα στοιχειώδη μέσα πυρόσβεσης (π.χ. βαρέλια με νερό ή άμμο) είναι άγνωστα. Στο καθαρά επιχειρησιακό, λεγόμενο, κομμάτι, τις τέσσερις μέρες της φωτιάς διαδραματίστηκαν τραγελαφικά περιστατικά όπου τα πυροσβεστικά δεν ήξεραν πού να πάνε, τα αεροπλάνα πού να ρίξουν, οι υδροφόρες πού να αφήσουν το νερό και άλλα πολλά... Το ίδιο το ξεκίνημα της φωτιάς στο Γραμματικό είναι πολύ ύποπτο. Πώς «ξέφυγε» μέσα σε λίγες ώρες μια ελεγχόμενη φωτιά σε χαράδρα τα ξημερώματα του Σαββάτου;
Για να μην αναφερθούμε στις ανακρίσεις για τα αίτια των πυρκαγιών. Μόνο το πόρισμα για την Ηλεία που ρίχνει το φταίξιμο σε μια γριούλα που είχε ανάψει ένα γκαζάκι για να ζεστάνει νερό ή η ενοχοποίηση των κατοίκων του Γραμματικού που αντιστέκονται στη δημιουργία του ΧΥΤΑ αρκούν για να καταλάβουμε προς τα πού κοιτά η …τυφλή δικαιοσύνη…
Και από την άλλη μεριά, έχουν το θράσος να δείχνουν το λαό ως υπεύθυνο για τις φωτιές! Με τηλεοπτικά σποτ που παρουσιάζουν τον καθένα ως «δυνάμει εμπρηστή» αν δεν προσέχει πού πετάει τα τσιγάρα του και πού ψήνει τις μπριζόλες του κάνουν μια χυδαία προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν το λαό από τους πραγματικούς ενόχους, ενοχοποιώντας τον ίδιο για τα δικά τους εγκλήματα!
Οσο, δε, για τις δεσμεύσεις του Καραμανλή ότι «όπου ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος», δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που να τις πιστεύει. Τα ποσοστά των καμένων εκτάσεων που αναδασώνονται τα τελευταία χρόνια είναι μονοψήφια. Αντιθέτως, εδώ και χρόνια πωλούνται οικόπεδα στο Ντράφι, επίσημα και με τη βούλα. Ηταν η …παραγωγή παλιότερων πυρκαγιών!
Η κυβέρνηση μπορούσε, αν το ήθελε, να έχει αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αυτό, όμως, θα προϋπέθετε να έχει χαρακτηριστικά που δεν έχει ολόκληρη η άρχουσα τάξη που υπηρετεί. Δηλαδή να έχει έναν άλλο σχεδιασμό για τη χώρα και για την πρωτεύουσά της, ένα σχεδιασμό με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, με στόχο την αρμονική του συνύπαρξη με τη φύση.
Ο καπιταλισμός, βέβαια, δεν έχει τέτοιες προτεραιότητες! Η προτεραιότητα είναι το κέρδος και μόνο αυτό! Και ειδικά ο ελληνικός, στον οποίο συνήθως οι κατευθύνσεις επιβάλλονται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενώ η αρπαχτή είναι το …οικονομικό του δόγμα.
Αυτή, λοιπόν, η πολιτική, σημαντικά συγκεκριμένα δείγματα της οποίας έχουμε δει το τελευταίο διάστημα, είναι υπεύθυνη για τις φωτιές. Είναι μια πολιτική στην οποία ομονοούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και την οποία το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να εφαρμόζει αν έρθει στην εξουσία, ενδεχομένως με μικροαλλαγές ώστε να βολέψει τους δικούς του.
Ετσι, δεν είναι τυχαίο ότι η κύρια, αν όχι η μοναδική, αντιπαράθεσή του για τις φωτιές αφορούσε την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, τον οποίο έχει αλώσει η ΝΔ. Η ουσία της πολιτικής είναι η ίδια κι αν η ΝΔ δεν προλάβει να την προχωρήσει, θα το κάνει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ΠΑΣΟΚ. Γιατί πρόκειται για κομμάτι της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής της φτώχειας, της ανεργίας, της τρομοκρατίας και του πολέμου, την οποία και τα δυο κόμματα της άρχουσας τάξης με συνέπεια υπηρετούν είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της αντιπολίτευσης.
Είναι, λοιπόν, αναγκαίο ο λαός να καταδικάσει αυτήν την πολιτική και να αντισταθεί! Να εκφράσει την οργή του για το νέο έγκλημα και να δείξει τους πραγματικούς ενόχους. Να παλέψει μαζικά και αγωνιστικά, όχι πένθιμα και βουβά και να απαιτήσει άμεσα πλήρεις αποζημιώσεις για τους πληγέντες, αναδασώσεις και αντιπλημμυρικά έργα, καμιά αλλαγή στις χρήσεις της γης και κατάργηση των δασοκτόνων νόμων.
