Σελίδες

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΕΣ & ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

Σκάνδαλο Siemens: Το πολιτικό σύστημα της χώρας μας στριμωγμένο ανάμεσα στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις

Και το σήριαλ του σκανδάλου της Siemens συνεχίζεται. Κι απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχίζεται για πολύ καιρό ακόμα, όχι γιατί ο Χριστοφοράκος δε θα μιλήσει ή δε θα τα πει όλα, ούτε γιατί κορυφαία στελέχη της εταιρίας …ξαφνικά θα εξαφανιστούν από προσώπου γης. Ούτε, βέβαια, γενικά γιατί πρόκειται για μια πολύπλοκη υπόθεση που θα πάρει χρόνο μέχρι να διαλευκανθεί πλήρως.

Δεν είμαστε οι μόνοι που δεν εκπλαγήκαμε από τις αποκαλύψεις ότι ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά μονοπώλια χρηματοδοτούσε αφειδώς έλληνες πολιτικούς και τα κόμματά τους. Δεν είμαστε οι μόνοι που δε συγκινηθήκαμε από τα κροκοδείλια δάκρυα και των ΜΜΕ, αλλά και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ορκίστηκαν –πάλι!- να τσακίσουν τη διαφθορά. Δεν είμαστε οι μόνοι που δεν τους πίστεψαν ότι δεν ήξεραν τίποτα για το …φόνο.

Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού γνωρίζει καλά ότι όλοι αυτοί εναλλάσσονται στην εξουσία και άρα στη λεγόμενη κουτάλα! Στο φαγοπότι που στήνουν, δηλαδή, σε βάρος πρώτα και κύρια του λαού και των εργαζόμενων, για τους οποίους …λυπούνται πάρα πολύ, αλλά πρέπει να κάνουν υπομονή, να σφίξουν το ζωνάρι και να μην έχουν …υπερβολικές απαιτήσεις όπως αυξήσεις και δικαιώματα! Την ίδια στιγμή που τα εκατομμύρια ρέουν προς κομματικούς ή προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς ή προς τις περίφημες οφ-σορ εταιρίες.

Το σκάνδαλο δεν είναι ο χρηματισμός των αστικών κομμάτων και των στελεχών τους. Το σκάνδαλο είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται ακριβώς σε αυτή τη σχέση μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Το ζήτημα είναι οι δουλειές να γίνονται όμορφα και τακτοποιημένα χωρίς …άγαρμπες κινήσεις και, προπαντός, να κρατιούνται κάποιες ισορροπίες. Γιατί όταν αυτές διαταράσσονται, ο ριγμένος της συναλλαγής μπορεί να αντιδράσει. Κι έτσι να «ξεσπάσει το σκάνδαλο», όπως αρέσκονται να λένε οι δημοσιογράφοι.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει γίνει πια φανερό ότι το διακύβευμα δεν είναι μόνο οι πλουσιοπάροχες συμβάσεις της Ολυμπιάδας και του ΟΤΕ. Η υπόθεση Siemens ξεκίνησε, όχι τυχαία, από τις ΗΠΑ και αφορούσε μίζες σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και έχουν ήδη «ξηλωθεί» πρωτοκλασσάτα στελέχη της εταιρίας στη Γερμανία.

Αρα το ζήτημα είναι ακόμα μια έκφραση της αντιπαράθεσης των Αμερικάνων με τους Ευρωπαίους, με σαφή τον πολιτικό της χαρακτήρα, αλλά και τον οικονομικό, ιδιαίτερα επειδή αφορά κλάδους στρατηγικής σημασίας, όπως οι τηλεπικοινωνίες και η ασφάλεια.

Το ελληνικό παρακλάδι του σκανδάλου εμπεριέχει και μια άλλη πλευρά: την εύθραυστη ισορροπία στο βασικό πρόβλημα του συστήματος στη χώρα μας αυτήν την περίοδο, δηλαδή στο πρόβλημα της διαχείρισης της εξουσίας.

Και η ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ είναι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μπλεγμένοι στην υπόθεση κι έχουν και οι δύο να λογοδοτήσουν για στελέχη τους που κατηγορούνται, έμμεσα ή άμεσα, ότι τα πήραν από τη Siemens. Αυτό είναι έκφραση του γεγονότος ότι τόσο τα ντόπια, όσο, και κυρίως, τα ξένα κέντρα εξουσίας δεν έχουν ακόμα αποφασίσει αν θα συνεχίσουν να εμπιστεύονται τη ΝΔ στην εξουσία, αν θα εμπιστευθούν το ΠΑΣΟΚ ή αν θα αναζητήσουν μια άλλη λύση.

Με την υπόθεση Siemens, και τα δυο μεγάλα αστικά κόμματα βρίσκονται, ουσιαστικά, υπό επιτήρηση (αν όχι υπό ομηρία) και οπωσδήποτε κάτω από μεγάλη πίεση. Στις εφημερίδες γράφεται ότι στην υπόθεση είχαν ανακατευτεί και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, πράγμα που προσδίδει στην όλη υπόθεση μια ατμόσφαιρα κινηματογραφικού θρίλερ, με τη μόνη διαφορά ότι δεν πρόκειται, όπως φαίνεται, για σενάριο…

Η ουσία είναι ότι τα κέντρα εξουσίας του συστήματος έχουν, με την υπόθεση Siemens, ένα ισχυρό όπλο στα χέρια τους για να οδηγήσουν τις εξελίξεις προς τα εκεί που θα επιλέξουν, όποτε και αν το επιλέξουν. Και άρα τα ερωτήματα αν θα εκδοθεί ο Χριστοφοράκος, αν θα μιλήσει και τι θα πει θα απαντηθούν αφού πρώτα παρθούν οι άλλες αποφάσεις: μέχρι και το πότε θα γίνουν εκλογές και ποιος θα τις κερδίσει…

Η ελληνική άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές δεν είναι, βέβαια, σε θέση να ξεφύγουν από τη δύσκολη αυτή θέση. Δεν έχουν τις προϋποθέσεις, ούτε και τη βούληση για μια άλλη πορεία. Γι’ αυτό και όσες, υποτίθεται, τίμιες φωνές ακούγονται, όχι μόνο δεν πρόκειται να επικρατήσουν, αλλά είναι και …αμφιβόλου τιμιότητος και ακούγονται ακριβώς για να διατηρήσουν κάποιες ισορροπίες απέναντι στον εξοργισμένο λαό.

Το ελληνικό αστικό πολιτικό σύστημα πιέζεται και θα πιέζεται όλο και περισσότερο, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης. Οχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά γιατί θα βρίσκεται όλο και πιο συχνά ανάμεσα στα διασταυρωνόμενα πυρά των ιμπεριαλιστών αφεντικών του, τα οποία αλληλοσφάζονται για την κυριαρχία στον κόσμο. Από αυτό δεν μπορούν να ξεφύγουν. Το επιβάλλει η φύση και η ιστορία τους.