1. Ο Ν. Ζαχαριάδης με το γράμμα του της 23.5.67 καλεί τους κουκουέδες να αποκηρύξουν το σημαιοφόρο του μαρξισμού-λενινισμού και της παγκόσμιας επανάστασης, να υποστείλουν την κόκκινη σημαία των ιδεών του Μάο Τσε Τουνγκ και να υποταχτούν στην αστική αντιδραστική ιδεολογία των αντεπαναστατών του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού.
2. Ο Ν. Ζαχαριάδης με τις επινοήσεις, συκοφαντίες και βρισιές του ενάντια στον Μάο Τσε Τουνγκ και το ΚΚ Κίνας δεν κάνει τίποτα το καινούργιο παρά αυτά που κάνει ο κάθε αποστάτης του μαρξισμού-λενινισμού, όταν για να βολέψει τον εαυτό του δίνει εξετάσεις υποταγής στον χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό σαν απολογητής της ιμπεριαλιστορεβιζιονιστικής συνωμοσίας ενάντια στα επαναστατικά κινήματα των λαών για την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή δημοκρατία και το σοσιαλισμό.
3. Ο Ν. Ζαχαριάδης που δοκίμασε στην ίδια την πλάτη του όλη τη μανία της χρουστσωφικής διαλυτικής επέμβασης στο ΚΚΕ που είχε όλες τις καταστροφικές συνέπειες για το ΚΚΕ, το λαό και την Ελλάδα, έρχεται σήμερα, χωρίς ίχνος ντροπής, να αναποδογυρίσει την αλήθεια γράφοντας «Μέσα στις γραμμές του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος ο μαοτσετουγκισμός είχε αποσυνθετική επιρροή»!!! Αυτά είναι βαριά βρισιά και προσβολή για τους κουκουέδες που δοκίμασαν στο ίδιο το πετσί τους τη ρεβιζιονιστική μάστιγα στο ΚΚΕ και στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Είναι βαριά βρισιά και προσβολή στην 11χρονη πάλη τους ενάντια στη χρουστσωφική ρεβιζιονιστική επιδρομή, για την υπεράσπιση της επαναστατικής σημαίας του ΚΚΕ.
4. Ο Ν. Ζαχαριάδης γράφει: «Υπολογίζοντας την κρίση που η θεωρία και η πράξη του Μάο προκάλεσε στο παγκόσμιο κομμουνιστικό και προοδευτικό κίνημα ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αποθρασύνεται σ’ όλο τον κόσμο». Κατά το Ζαχαριάδη λοιπόν η θεωρία του Μάο, η θεωρία της παγκόσμιας επανάστασης είναι που τα φταίει όλα για όσα έκαναν και κάνουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές στο Βιετνάμ, στην Ινδονησία στον Άγιο Δομίνικο, στην Ελλάδα, στη Μέση Ανατολή κ.λπ. κ.λπ. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με το Ζαχαριάδη, η θεωρία του Μάο φέρνει μεγάλο κακό, γιατί στη θεωρία της παγκόσμιας επανάστασης βρίσκεται από τη μια μεριά η ρίζα της κρίσης στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα κι από την άλλη η ρίζα της αμερικάνικης ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και βαρβαρότητας. Μ’ άλλα λόγια, κατά το Ζαχαριάδη, για να μην υπάρχει κρίση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα και για να μην «αποθρασύνεται» ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός θα πρέπει οι λαοί να αποκηρύξουν την επανάσταση, να ζαρώσουν και να γίνουν γέφυρα κάτω από την μπότα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για να περάσει την κυριαρχία του σ’ όλο τον κόσμο. Αυτός είναι ακριβώς ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός κι αυτού βρίσκεται η μεγάλη υπηρεσία του που προσφέρει στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Ώστε το καινούργιο εδώ που παρουσιάζει ο Ν. Ζαχαριάδης είναι τα χάλια του στο ρόλο του σολίστα στην αντικινέζικη αντεπαναστατική χορωδία των ιμπεριαλιστών και των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών, στο ρόλο του απολογητή της αντεπαναστατικής χρουστσωφικής «θεωρίας» και του αμερικάνικου επιθετισμού και αγριανθρωπισμού
5. Οι εκτιμήσεις και προτάσεις που κάνει ο Ν. Ζαχαριάδης στο γράμμα του πάνω στη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και τα καθήκοντα των κομμουνιστών είναι φυσικό επόμενο να έρχονται σε διαμετρική αντίθεση με τις θέσεις της ΜΛΟ της 31 του Μάη 1967. Οι θέσεις που προτείνει ο Ν. Ζαχαριάδης για μια «κουκουέδικη γραμμή στην Ελλάδα» είναι οι ίδιες οι θέσεις της 11ης ολομέλειας της ΚΕ των διορισμένων (Ιούνης 1967). Έτσι ο Ν. Ζαχαριάδης με τη «νέα κουκουέδικη γραμμή» του πασαλειμμένη με επαναστατική δημαγωγία (κλεισμένη κι' αυτή μέσα στις «αγκύλες;») κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να διευκολύνει την κεντρική επιδίωξη της 11ης ολομέλειας των διορισμένων ρεβιζιονιστών, που είναι να ξαναπεράσουν τα συντρίμμια του «ειρηνικού περάσματος», του «κοινοβουλευτικού δρόμου», της ταξικής συνεργασίας και του πολιτικού παρασιτισμού σ’ όλα πια τα συγκροτήματα της ξενόδουλης πλουτοκρατίας με το πρόσχημα του λεγόμενου αντιδιχτατορικού μετώπου, που αποσιωπά την αντιιμπεριαλιστική πάλη και την πάλη ενάντια στη βία και να πλατύνει τη βάση της χρεοκοπημένης ρεβιζιονιστικής πολιτικής.
6. Ο Ν. Ζαχαριάδης γράφοντας μέσα σε αγκύλες για «βαθιά κρίση» στο ΚΚΕ και μη τολμώντας να τη φορτώσει κι αυτή στον Μάο, αποφεύγει να ξεκαθαρίσει τις αιτίες της ιδεολογικής και πολιτικής κρίσης του ΚΚΕ για να μην αναιρέσει τα όσα γράφει έξω από τις αγκύλες δηλ. αυτά που θέλει να δημοσιευθούν. Αυτά που γράφει για «δημοκρατικό ξεκαθάρισμα της αντικουκουέδικης κληρονομιάς του ΚΚΕ», για «παραμέρισμα της διορισμένης κλίκας» και «αναστήλωση» του μαρξισμού-λενινισμού στο ΚΚΕ», είναι αφηρημένες και άδειες φράσεις, είναι μια προσπάθεια να συμβιβάσει τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού με κάποιες επιζητήσεις και αναζητήσεις της εύνοιας κάτω από το ίδιο το χρουστσωφικό αφεντικό. Μα αυτά είναι ασυμβίβαστα.
Το γεγονός είναι ότι ο Ν. Ζαχαριάδης στο γράμμα του ολότελα αγνοεί την 11χρονη πάλη των υγιών δυνάμεων του ΚΚΕ ενάντια στη χρουστσωφική επέμβαση. Αγνοεί τους καρπούς αυτής της πάλης, τη δημιουργία των μαρξιστικών-λενινιστικών οργανώσεων και τη συνένωσή τους στη ΜΛΟ των πολιτικών προσφύγων. Αγνοεί ολότελα τη γνώμη, την πείρα και τη συνειδητότητα των χιλιάδων μαρξιστών-λενινιστών, που ανδρώθηκαν μέσα στη συνεπή και αδιάλλακτη πάλη αρχών για την υπεράσπιση του μαρξισμού-λενινισμού και των επαναστατικών παραδόσεων του ΚΚΕ.
Η αγνοία όλων αυτών των παραγόντων δεν είναι τυχαία μα προκαθορισμένη από τον ίδιο το σκοπό που βάζει ο Ν. Ζαχαριάδης με το γράμμα του: να φέρει τη διάσπαση στις μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις, να τις διαλύσει και να σπρώξει τους κουκουέδες μέσα στο ρεβιζιονιστικό χρουστσωφικό μαντρί για το «δημοκρατικό ξεκαθάρισμα του ΚΚΕ».
7. Το γενικό συμπέρασμα που βγαίνει από τη μελέτη του γράμματος του Ν. Ζαχαριάδη της 23.5.67 είναι ότι το γράμμα αυτό καλεί τους μαρξιστές-λενινιστές να αναθεωρήσουν και να προδώσουν τη γιομάτη αυτοθυσία πάλη τους ενάντια στη χρουστσωφική ρεβιζιονιστική επιδρομή στο ΚΚΕ και στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, να απαρνηθούν την επαναστατική σημαία των ιδεών του Μάο Τσε Τουνγκ να διαλύσουν τις μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις τους να υποταχτούν στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό και να φορτωθούν στην πλάτη τους τα συντρίμμια της ολόπλευρα χρεοκοπημένης ρεβιζιονιστικής πολιτικής του «ειρηνικού περάσματος» και του «κοινοβουλευτικού δρόμου».
Η «κουκουέδικη γραμμή» του Ν. Ζαχαριάδη είναι η γραμμή του μαζικού αυτοεξευτελισμού που καλεί τους κουκουέδες να γλείψουν εκεί που έφτυσαν.
Το λόγο τον έχουν οι κουκουέδες
Το λόγο τον έχουν οι ίδιοι οι υπερασπιστές του μαρξισμού-λενινισμού, οι ίδιοι οι δημιουργοί της αντιρεβιζιονιστικής αντίστασης και πάλης για την υπεράσπιση του ΚΚΕ, που τόσο το τίμησαν στις πρώτες γραμμές των επαναστατικών αγώνων και της ένοπλης πάλης του λαού μας, χωρίς να λογαριάζουν θυσίες. Αυτοί είναι οι χιλιάδες εκπατρισμένοι κουκουέδες που από την πρώτη στιγμή της χρουστσωφικής ρεβιζιονιστικής επέμβασης στο ΚΚΕ πολύ σωστά κατάλαβαν ότι ο θανάσιμος κίνδυνος που απειλούσε το επαναστατικό κίνημα του λαού μας βρίσκεται δίπλα τους. Γι' αυτό και πήραν στα χέρια τους την υπόθεση της πάλης ενάντια στη χρουστσωφική επέμβαση και στην οπορτουνιστική κλίκα της ΚΕ του ΚΚΕ.
Θα μείνει αξέχαστη η γιομάτη αυτοθυσία πάλη των χιλιάδων κουκουέδων της Τασκένδης, που πρώτοι από τους πρώτους μέσα στο άντρο του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού αντέταξαν από το 1955 ακόμα το ΟXΙ, αποκρούοντας και ξεσκεπάζοντας τις πρώτες κρούσεις της χρουστσωφικής ρεβιζιονιστικής εισβολής στο ΚΚΕ που μπόρεσε να πραγματοποιηθεί μόνο πια με το ανοιχτό πραξικόπημα της λεγόμενης 6ης ολομέλειας του 1956.
Η πραξικοπηματική κατάληψη του ΚΚΕ δεν λύγισε τους κουκουέδες. Αντίθετα η πάλη τους ξάπλωσε παντού και δυνάμωσε. Οι μαρξιστές-λενινιστές του ΚΚΕ, μόνοι τους από τα κάτω, μέσα σε μια σκληρή πάλη ενάντια στους ρεβιζιονιστικούς κατατρεγμούς, υπερνικώντας τεράστιες δυσκολίες και μη λογαριάζοντας κόπους και θυσίες -παρά τα λάθη τους- πραγματοποίησαν ένα σοβαρό έργο. Μέσα από την πάλη αυτή ξεπήδησαν οι μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις και η ΜΛΟ των πολιτικών προσφύγων. Οι μαρξιστές-λενινιστές ξεσκεπάζοντας και παλεύοντας το αίσχος της χρουστσωφικής επέμβασης στο ΚΚΕ, τη συνθηκολόγα και προδοτική ουσία της ρεβιζιονιστικής πολιτικής των διορισμένων και τις ολέθριες συνέπειες της για το λαό και την Ελλάδα, υπεράσπισαν την κουκουέδικη τιμή, την επαναστατική κληρονομιά που τους εμπιστεύτηκε το ΚΚΕ και τις ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας. Στην πάλη τους αυτή οι κουκουέδες βάθυναν τη συνειδητότητά τους στο μαρξισμό-λενινισμό και την ιδεολογική και πολιτική ετοιμότητά τους και ανάδειξαν καινούργια στελέχη ικανά να τα βγάλουν πέρα.
Μια ανεχτίμητη συμβολή της πάλης των κουκουέδων στο εξωτερικό ήταν και η ακτινοβολία αυτής της πάλης τους στην Ελλάδα, που υποβοήθησε να επιταχυνθεί εκεί η προβολή των επαναστατικών δυνάμεων και να δημιουργηθεί η μαρξιστική-λενινιστική κίνηση στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό με τη σειρά του είχε μεγάλη και ολόπλευρη επίδραση στην ανάπτυξη της πάλης της ΜΛΟ στο εξωτερικό. Η ιδεολογική, πολιτική και πραχτική δράση της μαρξιστικής-λενινιστικής κίνησης στην Ελλάδα θεμελίωσε το κέντρο για τη συνένωση, οργάνωση και ενιαία δράση του κύριου μετώπου όλων των μαρξιστικών-λενινιστικών δυνάμεων (όπου κι αν βρίσκονται). Η δουλειά μας στην Ελλάδα αποτέλεσε το πρωταρχικό καθήκον της ΜΛΟ με θετικά αποτελέσματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ύστερα από το φασιστικό πραξικόπημα οι παράνομες μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα αποτελούν τη μοναδική εγγύηση για τον επαναστατικό προσανατολισμό και καθοδήγηση των αγώνων του λαού μας που ωριμάζουν. Στο εξωτερικό η ΜΛΟ συντονίζει τη δράση της με τις υγιείς δυνάμεις των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων μεταναστών στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Δημιουργήθηκε το ΑΜΕΕ σαν βοηθητικό τμήμα του αντιιμπεριαλιστικού, αντιφασιστικού νεοδημοκρατικού μετώπου της Ελλάδας.
Η δράση των μαρξιστών-λενινιστών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καθοδηγείται από ενιαίο πρόγραμμα, στηριγμένο στις επαναστατικές αρχές του μαρξισμού-λενινισμού, που τον υπερασπίζουν και τον αναπτύσσουν οι ιδέες του Μάο Τσε Τουνγκ, του μεγαλύτερου μαρξιστή-λενινιστή της εποχής μας. Την εκτίμησή τους αυτή οι μαρξιστές-λενινιστές την εδραίωσαν με την ίδια την πείρα τους, μέσα στην πάλη για την υπεράσπιση του μαρξισμού-λενινισμού στο ΚΚΕ και στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.
Οι έλληνες μαρξιστές-λενινιστές πείστηκαν με τη σειρά τους για το ότι ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός είναι αντεπαναστατική θεωρία και πράξη των παζαρεμάτων με τον ιμπεριαλισμό για το ξεπούλημα των πιο ζωτικών πόθων και συμφερόντων των λαών.
Οι έλληνες μαρξιστές-λενινιστές επίσης με την πείρα τους πείστηκαν για το ότι οι ιδέες του Μάο Τσετούνγκ είναι οι ιδέες για την επιβεβαίωση της προλεταριακής κοσμοθεωρίας στην εποχή μας, είναι οι ιδέες της επανάστασης που καλούν σε θαρραλέα και ανειρήνευτη δράση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα ενάντια στον πιο άγριο εχθρό των λαών, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Οι ιδέες του Μάο είναι η θαρραλέα δράση για τη συνεχή απεριόριστη και ανιδιοτελή εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λαών. Είναι οι ιδέες της ανειρήνευτης ταξικής πάλης και της επανάστασης για την κατάληψη και συντριβή από το προλεταριάτο όχι μόνο της πολιτικής εξουσίας μα και της αστικής ιδεολογίας, για την τελειωτική καταστροφή του παλιού και την οικοδόμηση του νέου. Οι ίδέες του Μάο είναι η θεωρία και πράξη τής ώς το τέλος διεξαγωγής της παγκόσμιας επανάστασης. Εγγύηση γι’ αυτό αποτελεί η μεγάλη προλεταριακή πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα που καταφέρνει βαριά χτυπήματα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το σύγχρονο ρεβιζιονισμό και την παγκόσμια αντίδραση. Η μεγάλη προλεταριακή πολιτιστική επανάσταση -σε τελευταία ανάλυση- ξεκαθαρίζει και ξαναστρώνει το δρόμο προς τον κομμουνισμό, που τον υπόσκαψε και υπονόμευσε ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός.
Να γιατί οι μαρξιστές-λενινιστές σήκωσαν ψηλά την κόκκινη σημαία των ιδεών του Μάο Τσε Τουνγκ.
Ο Ν. Ζαχαριάδης με το γράμμα του της 23.5.67 ήρθε να επικυρώσει ότι στάθηκε μακριά και αγνόησε το βαθύ περιεχόμενο όλων αυτών των αλλαγών και εξελίξεων που συντελέστηκαν στους κουκουέδες μέσα στην 11χρονη πάλη του ενάντια στο χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό.
Είναι αλήθεια ότι οι κουκουέδες την πάλη τους για την απόκρουση της χρουστσωφικής επέμβασης στο ΚΚΕ τη σύνδεσαν από την πρώτη στιγμή με την πάλη τους για την υπεράσπιση του Ν. Ζαχαριάδη -τότε Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ- και έτσι έπρεπε να κάνουν.
Το γεγονός ότι οι χρουστσωφικοί επεμβασίες έριχναν τα κύρια πυρά τους ενάντια στο σ. Ν. Ζαχαριάδη και το ότι από την άλλη ο σ. Ν. Ζαχαριάδης απέκρουσε με συνέπεια τη χρουστσωφική επέμβαση, το διπλό αυτό γεγονός καθόριζε και το καθήκον στους κουκουέδες να θεωρήσουν την πάλη τους για την υπεράσπιση του σ. Ν. Ζαχαριάδη ζήτημα αρχής. σαν αναπόσπαστο μέρος της όλης πάλης τους για την υπεράσπιση του μαρξισμού-λενινισμού. Έκαναν τότε σωστά οι κουκουέδες που εκτιμώντας την επαναστατική συνέπεια του σ. Ν. Ζαχαριάδη του εμπιστεύθηκαν την σημαία της πάλης τους.
Σ' όλα αυτά τα χρόνια οι εκπατρισμένοι μαρξιστές-λενινιστές από την Ελλάδα με συνέπεια πραγματοποίησαν το καθήκον τους αυτό. Στην είδηση ότι ο Ν. Ζαχαριάδης κήρυξε απεργία πείνας την πρωτομαγιά του 1967 οι κουκουέδες, χωρίς να υποψιάζονται ότι ο Ν. Ζαχαριάδης δίπλωσε τη σημαία που του εμπιστεύθηκαν, απάντησαν με μια κινητοποίηση ασυνήθιστη σε αποφασιστικότητα, μορφές και πλάτος συνδυάζοντας την πάλη τους για την σωτηρία και απελευθέρωση του Ν. Ζαχαριάδη με τη γενικότερη πάλη τους. Το γεγονός αυτό είχε τόσο πλατιά απήχηση ανάμεσα στους πολιτικούς πρόσφυγες από την Ελλάδα, που κατατάραξε τη διορισμένη ηγεσία του ΚΚΕ σε στιγμές που τα γεγονότα της 21 του Απρίλη πρόβαλαν ολόγυμνη τη χρεοκοπία της ρεβιζιονιστικής πολιτικής. Ακριβώς την ώρα που οι μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις σημειώνουν μια καθοριστική άνοδο σ' όλους τους τομείς της πάλης τους (στο εξωτερικό και στην Ελλάδα), ο Ν. Ζαχαριάδης παρουσιάζεται σε ανοιχτή σκηνή σαν απολογητής του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού. Αγγέλλει ότι το ζήτημα του λύθηκε θετικά και καλεί τους χιλιάδες κουκουέδες να κάνουν σημαία της πάλης τους τη δική του σημαία που γράφει «όλοι με το ρεβιζιονισμό ενάντια στο Μάο, όλοι στα παζαρέματα ενάντια στην επανάσταση».
Ο Ν. Ζαχαριάδης με τα έργα του δείχνει ότι δεν τίμησε τη σημαία που του εμπιστεύτηκαν οι κουκουέδες. Ο Ν. Ζαχαριάδης τη σημαία της πάλης των κουκουέδων την έκανε δική του παντιέρα για τις δικές του υποθέσεις.
Ο Ν. Ζαχαριάδης με το γράμμα του έρχεται να επικυρώσει τα αντικινεζικά υστερικά τσιτάτα από τις επιστολές του, που έστελνε πίσω από τις πλάτες των κουκουέδων στην χωρίς Χρουστσώφ χρουστσωφική ηγεσία του ΚΚΣΕ στα 1964-1965 για να κερδίσει την εύνοιά της. Με το γράμμα του ο Ν. Ζαχαριάδης επικυρώνει το ότι από καιρό δίπλωσε τη σημαία που του εμπιστεύθηκαν οι κουκουέδες και, ξεχωρίζοντας το δικό του ζήτημα από την πάλη για την υπεράσπιση του μαρξισμού-λενινισμού, μπήκε στο δρόμο των παζαρεμάτων.
Το ΚΟ της ΜΛΟ εκτιμώντας το βαθύ περιεχόμενο της πάλης των μαρξιστών-λενινιστών και έχοντας πλέρια εμπιστοσύνη στην κρίση τους, πριν από κάθε απόφασή του στο ζήτημα αυτό δίνει το λόγο στους κουκουέδες.
Το ΚΟ της ΜΛΟ αποφάσισε να στείλει το γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη σε όλες τις οργανώσεις της να μελετηθεί από τα καθοδηγητικά όργανα και να μπει σε συζήτηση στις συνελεύσεις των ΚΟΒ. Οι κρίσεις και προτάσεις των μελών και στελεχών της, με βάση τις θέσεις αυτές που στέλνει σαν βοήθημα, θα αποτελέσουν την κεντρική σκέψη στην απόφαση που θα είναι πια η έκφραση της ενιαίας θέλησης της ΜΛΟ για την οριστική καταδίκη του κάθε φορέα της μορφής του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού όποιος και νάναι αυτός, όσο ψηλά κι αν στεκόταν κι αν στέκεται.
Αποφεύγοντας οι μαρξιστές-λενινιστές τις ατέλειωτες συζητήσεις στο ζήτημα αυτό, καθήκον τους είναι από τη μελέτη του να βγάλουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα για ένα πραγματικό ατσάλωμα της ενότητας δράσης μέσα στις γραμμές της ΜΛΟ για τη λύση των σοβαρών προβλημάτων που βάζει επίμονα η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.
Ένα πολύτιμο δίδαγμα που πρέπει όλοι μας να βγάλουμε από τη μελέτη του ζητήματος Ν. Ζαχαριάδη είναι το ότι ο δρόμος του «επαναστατικού τσελιγκάτου» δεν τερματίζει αλλού παρά μόνο στη λάσπη του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού στον αυτοεξευτελισμό και στην απομόνωση.
Οι μαρξιστές-λενινιστές κάνουν το κάθε τι ακολουθώντας τις συμβουλές του Μάο Τσετούνγκ που περικλείνουν σ’ αυτό το καθετί που ενάντια σ' αυτό πολεμάει ο ιμπεριαλισμός και ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός, εμείς πρέπει να το υπερασπίζουμε και το καθετί που υποστηρίζει ο ιμπεριαλισμός και ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός εμείς πρέπει να το πολεμάμε.
24 Σεπτέμβρη 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου